Ar c'hont a Weto
Le comte de Weto
 

Pa oa ar C'hont yaouank o vont deus an arme
Klevas ur verjerenn o kanañ er menez (bis)
- Laret din, berjerenn, da biv ec'h eo ar son
A ganec'h bremañ-zonn ?

- Tevet, eme'i, aotrou, na n'en em jenet ket
Na n'eo ket deoc'h ar son a ganen bremañ-zonn
Na n'eo d'an dimezell deus ar gêr a Weto
Larer zo dispaket un daou pe dri deiz zo

Larer zo dispaket un daou deiz zo pe dri :
Erru ar c'hont en kêr evit he c'heureujiñ

'N'hini gozh a lare en kampr he merc'h henañ :
"Aotrou Doue ! ma merc'h, para vo graet bremañ ?
Aotrou Doue ! ma merc'h, para a vezo graet ?
Erru ar c'hont en kêr ma ve'et eureujet

- Dalet eta, ma mamm, dalet ma alc'houezioù
Hag it-hu d'am c'hambr wenn davet braoarioù
Ha degaset ganeoc'h un abit inkarnal
Hag un abit satin da lakaat war he var

Ha degaset ganeoc'h ma dantelez arc'hant
Evit lakaat d'am c'hoar a zo ur plac'hig koant :
Prezantet hi d'ar c'hont, pa antreo er gambr
Pa antreo er gambr

- Salud deoc'h, dimezell, dimezell a liv goant,
Gant hoc'h abit inkarnal, ho tantelezh arc'hant
Mes ann-obsant miz oc'h n'a ken koantik stipet
N'eo ket c'hwi an hini a oa din-me dimezet

N'eo ket c'hwi an hini a oa din-me dimezet
N'en eo ho c'hoar henañ : pelec'h ec'h eo hi aet ?
En bev pe en marv me renko hen c'havet
Me renko hen c'havet"

'N 'hini gozh a lare en kambr he merc'h henañ :
- Aotrou Doue ! ma merc'h, para vo graet bremañ ?

Aotrou Doue ! ma merc'h, penaos a vezo graet ?
Erru ho c'hoar e gêr gant ar c'hont refuzet
Erru ho c'hoar e gêr gant ar c'hont refuzet
Gant ar c'hont refuzet

- Dalet eta ; ma mamm, dalet ma alc'houezioù
Hag it-hu d'am c'hambr wenn da wit braoarioù
Hag it-hu d'am c'hambr wenn da wit braoarioù
Da wit braoarioù ;

Ha degaset ganeoc'h un abit inkarnal
Hag un abit satin da lakaat war he var
Ha degaset ganeoc'h ma senturen gaerañ
'Vit ma vin mistr ha moan da vonet dirazañ

Ha degaset ganeoc'h na ma c'hoef-noz ivez
Rak me a oar ervat a gollin ma buhez

"Salud deoc'h, dimezell, dimezell a liv bal,
Gant ho tantelezh arc'hant, hoc'h abit inkarnal :
Dindan an traoù kaer-se c'hwi a doug ar glac'har
C'hwi a doug ar glac'har

Ma spered a lar din, p'ho kwelan o kerzhet ,
Ac'h eus ganet ur mab pe ur verc'h bennaket
- Ha pa venn dispennet evel amann rouzet
Biskoazh na merc'h na mab, aotrou, n'am eus ganet

- Alo ! ma sonerien, sonet dimp ur son c'he
Ma welin an demarch deus ar feumeulenn-se"
Hag hen lakaet he dorn neuze war hi feutrin
Ken a deuas al laezh deus he robenn satin

"Alo ! ma sonerien, sonet bremañ kañvoù :
Setu intañv dija ar c'hont eus a Weto
D'an oad a driwec'h vloaz ma mestrez a varvo
Ma mestrez a varvo

Gall e rez be'añ laret oa me a oa e dad :
Na n'on ket ur fripon nag ur c'hokin bennak :
Ha leveret d'he mamm c'hastañ donet amañ
War-benn ma vo erru vo he gwad o yenañ"


Le sujet

Le comte revient de l'armée ; il rencontre une bergère qui chante une chanson. Ce n'est pas en l'honneur du comte, ni de la demoiselle de la ville de Weto, dont on dit qu'elle a accouché il y a deux ou trois jours. Or, le comte arrive en ville pour l'épouser...

La demoiselle est avec sa mère, et se demande comment faire pour cacher l'événement au comte. Elle imagine d'envoyer sa soeur à sa place, en l'habillant comme elle ; mais le comte voit tout de suite qu'il y a tromperie

Alors elle se présente elle-même devant le comte ; à sa question, elle jure qu'elle n'a eu ni fils ni fille. Le comte fait venir les musiciens et leur demande un air gai, pour voir la démarche de la fille ; quand il met la main sur sa poitrine, le lait perce sous la robe de satin

"Sonneurs, jouez maintenant un air de deuil : le comte est veuf à peine marié ; sa femme mourra à l'âge de dix-huit ans. Et faites venir sa mère : avant qu'elle soit arrivée, le sang de sa fille sera froid"


Source

Le recueil "Chants et Danses des Bretons", par Narcisse Quellien, publié en 1889
Chanté par Louis Kerambrun, tisserand, de Pleudaniel (Côtes-du-Nord)