Bleunioù o tremen
Les fleurs qui passent
 


Pa oan er mintin-mañ o vont da gerc'hat dour (bis)
E klevis an eostig er c'hleuz o kanañ flour (bis)

En e son e lâre, kuzhet gant an delioù :
"Dre ma astenn an hañv e koll ar bleuñ o liv

Miz Mae zo aet en-dro gant an nevez-amzer
Bremañ gwrez an heol tomm d'ar bleuñ zo re bounner

Bleunioù pet ac'hanoc'h a weñv bemdez bremañ
Bleunioù koant o tremen buan diouzh ar bed-mañ

Ne chom ket pell ar bleuñ da deurel o c'hwezh vat :
Ret eo dezho kuitaat, gweñviñ, tremen timat

Ar rozenn bet ker fresk a zizec'h war he bod :
Pennherez Kerbendrez a zisliv ruz he jod

Eürus ! o ya ! eürus an neb a varv yaouank !
War e vez e vernier ar bleunioù stank-ha-stank

Eürus eo ar werc'hez a dremen 'vel ar roz
He c'hwezh glan ouzh he heul a bign d'ar Baradoz !"

Hag an eostig gant herr a dec'has dirazon
En ur ganañ sioulik diwezhañ poz e son

Pennherez Kerbendrez a varvas antronoz
Tremen a reas-hi 'vel ma tremen ar roz

An eostig a ganas e-kichen ar feunteun :
"Gant an nevez-amzer eo e tremen ar bleuñ

Me wel ar Baradoz o pignat gant ar skeul
Ur vleuñennig tener, hag he c'hwezh vat d'he heul"


Le sujet

Le rossignol me chante la chanson des fleurs qui naissent au printemps, n'ont que peu de temps pour montrer leurs couleurs et leur parfum, et meurent dès que le soleil devient trop lourd (c'est rare en Bretagne, NDT)

""Heureux, o oui ! heureux celui qui meurt jeune ! Sur sa tombe on amasse des fleurs. Heureuse la vierge qui passe comme la rose, son odeur monte au Paradis à sa suite"

Paroles d'Eostig Kerineg. L'air est à peu près le même que celui d' Al labousig er c'hoad


Source

Le recueil "Sonioù Feiz ha Breiz" édité vers 1930