Kentel ar beorien
La chanson des pauvres
 


Sant Per da Jezuz lavare :
- Da Vreizh-Izel it, va Doue ?
- Per, da Vreizh-Izel me ned an :
Tud divac'hagn, Per, ha dour skañv.-

Sant Yann lavare d'ar Werc'hez :
- Da Vreizh-Izel it, itron gaezh ?
- Da Vreizh-Izel ez an warc'hoazh ;
Pedet on gant va mignon bras.-

Antronoz, e Parrez Plouigno,
Oa klevet ar c'han hag ar you ;
Oa klevet ar soner o son,
E ti un ozac'h a-feson ;

E ti un ozac'h pinvidik
Hag hen mat ouzh peb reuzeudik ;
Seul vui roe aluzennoù,
Seul vui e kreske e vadoù.

Hag ur mab hepken en devoa,
Ur paotr dibilh a driwec'h vloaz
Hag eñ en e benn en doa lakaet
Da ober gantañ ur banked.

Ur banked kaer hag un eured ;
E holl gerent en doa pedet,
Pedet en doa e holl gerent,
Hag ar beorien, o c'har ar sent.

Pa oant ouzh taol divezhat-mat,
Erru ur baourez divezhat
Hag hi truilhek ha diarc'hen.
Ganti he mab ouzh he c'herc'henn.

- 'Vidoc'h da vezañ divezhat,
Paourez gaezh, bezit deuet mat.-
Dre an dorn e oe kemeret
Da dal an tan e oe kaset.

Da dal an tan da repuiñ,
He mabik kerkoulz evelti
Hag a c'hoarzhe ouzh tud an ti ;
Nemet na brize ket debriñ.

- Debrit hag evit a gerfet,
Dirazhoc'h, gant grad, eo lakaet.
- Me n'am eus na naon na sec'hed,
Nemet ur garantez barfet.

Nemet ur garantez wirion,
Pa'z on pedet a wir galon,
Pa'z on pedet a galon vat,
Da zonet da eured ho mab.

Mil vad a ra d'am c'halon gaezh
Gwelet hoc'h holl gompagnunezh
Mil vad a ra d'am mab Jezuz,
Gwelet tud ker karantezuz.

Ned omp ket gant hini anavet,
Met hini neus aluzennet.
War an ti-mañ kant mil bennozh !
Kenavezo d'ar baradoz

Ar gentel-mañ zo bet savet
En neñv, e parrez an Drinded,
Dindan ur bod boukedon roz
A daol c'hwezh vat er baradoz.



Le sujet

Le fils d'un homme riche et bon envers les pauvres donne en son honneur un banquet. Une pauvre femme arrive, portant son enfant dans les bras. Le maître l'invite à sa table, lui donne la meilleure place et lui offre à manger. Emerveillée par tant de bonté, la femme ne mange pas ; "mon coeur ne se sent pas de joie de voir toute votre compagnie ; il ne se sent pas de joie, mon fils Jésus, de voir des gens si charitables !"
C'est normal : nous sommes en Basse-Bretagne - et dans le Léon, qui plus est


Source

Extrait du "Barzhaz Breizh", le premier grand recueil de chansons bretonnes, publié en 1839 par Hersart de la Villemarqué