Me zo ganet e-kreiz ar mor
Je suis né au milieu de la mer
 

Me zo ganet e-kreiz ar mor
Teir leo er-maez ;
Un tiig gwenn du-hont am eus,
Ar banal 'gresk e-tal an nor
Hag al lann a c'hol' an avaez.
Me zo ganet e-kreiz ar mor
E bro Arvor.

Ma zad a oa 'el e dadoù,
Ur martolod ;
Bevet en deus kuzh ha diglod
- Ar paour ne gan den e glodoù -
Bemdez-bemnoz àr ar mor blot.
Ma zad a oa 'el e dadoù
Stlejour rouedoù.

Ma mamm ivez a labour(a)
- Ha gwenn he bleo -
Ganti ar c'hwez àr hon taloù,
Desket em eus, bihanik tra,
Medi ha tenni avaloù.
Ma mamm ivez a labour(a)
D'ounit bara.

O deizioù mam bugaleerezh
Pand aen, dilu(i)
Gant mamm da redek an irvi
Pe gant ma zad d'ar beskerezh
Men ez oc'h-c'hwi ?
O deizioù mam bugaleerezh
Na dous e oac'h!

C'hwec'h 'oamp neuze, santez Mari,
Ar-dro d'an daol;
Yac'h ha laouen e vevemp holl.
Da Zoue ha deoc'h e tougemp bri.
Bremah ema kemmet an taol.
C'hwec'h 'oamp neuze, santez Mari :
N'omp mui 'met tri...

Ar Maro àr an nor 'n deus stoket,
Deuet eo a-barzh :
Hon eurvad zo aet kuit 'n un arc'h
Er vered parrez da gousket...
Hag ennon e c'hanas ur barzh.
Maro àr an nor 'n deus stoket...
Ne ouelin ket!

Ne ouelin ket! Re 'm eus gouelet
Neuze, siwazh!
Ha c'hoant em behe d'ober c'hoazh,
D'ar glac'har zo tro da'm oaled!
Met ret eo bout kreñv e'it arc'hoazh.
Ne ouelin ket! Re 'm eus gouelet :
Eurioù kollet.

Daroù a zic'hoanag divent
Em eus taolet
En devezhioù-hont ken kalet;
Ra viot benniget 'elkent,
Rak roet ho peus din ar Gweled!
Daeroù a zic'hoanag divent
Ma amzer gent!...

Ha bremañ petra 'lârin-me,
Pa oarit holl?
Ma eurvad douarel aet da goll,
Bet on er c'hloerdi, en arme,
Baleet 'm eus e-dan Ho Heol.
Ha bremañ petra 'lârin-me
Dirak man Doue ?

Petra 'lârin Deoc'h, o Doue strizh,
Mor madelezh?
Ar baourentez zo c'hwerv he laezh;
Ar bleuñv disec'het 'c'houlenn gwlizh;
An douar-mañ zo lous he follezh.
Petra 'lârin Deoc'h, o Doue strizh,
'Met ez on skuizh!

Deuet on davedoc'h arselin;
Doc'h Hoc'h aoter
E klaskan dibun ma fater :
Sklaerderait-me hag e welin,
Komzit, ma tañvain Ho touster.
Deuet on davedoc'h arselin
Ar man daoulin...


Le sujet

Le poète Yann-Ber Kalloc'h se souvient de son enfance, à l'île de Groix, dans une famille pauvre de marins. La mort est venue détruire l'harmonie de cette période ; il a beaucoup pleuré, maintenant il se tourne vers Dieu : "je suis venu vers vous serein, à genoux"

Le texte est extrait du recueil "Ar men deulin", considéré comme le chef-d'oeuvre de la poésie en langue bretonne


Source

Cette chanson figure sur le recueil "Kanomp Uhel", édité par Coop Breizh

Paroles de Yann-Ber Kalloc'h, musique de Jef ar Penven, harmonisation de Roger Abjean

Editions Coop Breizh : KERANGWENN 29450 SPEZET

Librairies : 10, rue du Maine à Paris 14ème et 17, rue de Penhoët à Rennes