Alan-al-Louarn
Alain-le-Renard
|
|
Al Louarn barvek a glip, glip, glip, glip, glip er c'hoad;
Goa konikled arall-vro ! lemm-dremm e zaoulagad!
Lemm e zent ha skañv e dreid hag e graban ruz-gwad !
Alan-al-Louarn a glip, glip, glip : argad ! argad !
Ar Vretoned a welis o lemm' o c'hlavier wall,
Naren war higolen Breiz nemet houarnez ar Gall.
Ar Vretoned a welis o vediñ er c'hadir,
Naren gant filzier-strob nemet klezeier-dir,
Kennebeut gwinizh ar vro kennebeut hor segal,
Nemet pennou-blouc'h Bro-Saoz ha pennou-blouc'h Bro-C'hall.
Ar Vretoned a welis o vac'h el leur e louc'h,
Ken a lamme pellennoù dimeus ar pennoù-blouc'h;
Ha n'eo ket gant fustloù prenn a vac'h ar Vretoned,
Nemet gant sparrou houarnet ha gant treid ar virc'hed.
Ur youc'hadenn a glevis, youc'hadenn ar peur-zorn
Adalek krec'h sant Mikel tre-betek traoñ Elorn,
Adalek ti sant Weltas tre-betek Penn-ar-Bed;
E pevar c'horn eus a Vreizh be'et al Louarn meulet !
Be'et kanmeulet al Louarn a amzer-da-amzer !
Be'et koun eus ar ganaouenn, be'et klemm ouzh ar c'haner !
Neb a ganas ar gan-mañ na ganas ur wech-all,
War zigarez, siwazh dezhañ ! dideotet gant ar Gall.
Hogen mard eo dideotet ned eo ket digalon !
Digalon, mank kennebeut o saezhiñ saezh an ton.
Le sujet
Le court récit d'une féroce bataille des Bretons, menés par Alain-Le-Renard, contre des envahisseurs anglais ou gaulois
Celui qui a chanté ce chant pour la première fois ne le peut plus, car les Gaulois lui ont coupé la langue ; mais, s'il n'a plus de langue, il a toujours un coeur ! un coeur, et une main pour décocher la flèche de la mélodie
Source
Extrait du "Barzhaz Breizh", le premier grand recueil de chansons bretonnes,
publié en 1839 par Hersart de la Villemarqué
|