Bleunioù o tremen
Les fleurs qui passent
|
|
Pa oan er mintin-mañ o vont da gerc'hat dour (bis)
E klevis an eostig er c'hleuz o kanañ flour (bis)
En e son e lâre, kuzhet gant an delioù :
"Dre ma astenn an hañv e koll ar bleuñ o liv
Miz Mae zo aet en-dro gant an nevez-amzer
Bremañ gwrez an heol tomm d'ar bleuñ zo re bounner
Bleunioù pet ac'hanoc'h a weñv bemdez bremañ
Bleunioù koant o tremen buan diouzh ar bed-mañ
Ne chom ket pell ar bleuñ da deurel o c'hwezh vat :
Ret eo dezho kuitaat, gweñviñ, tremen timat
Ar rozenn bet ker fresk a zizec'h war he bod :
Pennherez Kerbendrez a zisliv ruz he jod
Eürus ! o ya ! eürus an neb a varv yaouank !
War e vez e vernier ar bleunioù stank-ha-stank
Eürus eo ar werc'hez a dremen 'vel ar roz
He c'hwezh glan ouzh he heul a bign d'ar Baradoz !"
Hag an eostig gant herr a dec'has dirazon
En ur ganañ sioulik diwezhañ poz e son
Pennherez Kerbendrez a varvas antronoz
Tremen a reas-hi 'vel ma tremen ar roz
An eostig a ganas e-kichen ar feunteun :
"Gant an nevez-amzer eo e tremen ar bleuñ
Me wel ar Baradoz o pignat gant ar skeul
Ur vleuñennig tener, hag he c'hwezh vat d'he heul"
Le sujet
Le rossignol me chante la chanson des fleurs qui naissent au printemps,
n'ont que peu de temps pour montrer leurs couleurs et leur parfum, et meurent
dès que le soleil devient trop lourd (c'est rare en Bretagne, NDT)
""Heureux, o oui ! heureux celui qui meurt jeune ! Sur sa tombe on amasse
des fleurs. Heureuse la vierge qui passe comme la rose, son odeur monte au
Paradis à sa suite"
Paroles d'Eostig Kerineg. L'air est à peu près le même que celui d'
Al labousig er c'hoad
Source
Le recueil "Sonioù Feiz ha Breiz" édité vers 1930
|