Vannetais

KLT (1)

Peb mitin, ân ha gouiân (bis) D'er lann ged ma lôned eh an, o ! Hag e-pad en dé me gan D'er lann ged ma lôned eh an, o ! Hag e-pad en dé me gan Rag me 'son hag e gan mad (bis) Ha me far aveid hwitellad, o ! N'her haver ket er hornad Ha me far aveid hwitellad, o ! N'her haver ket er hornad Allaz ! un hânour neué Arrùet ér lann vraz un dé C'hwitell gwell eidon-mé Liez em es eañ kleùet Ha bet en dé e ven reùet : Sônein mui ne gredein ket En estig-noz henn anùer Rag d'anderù hebkin é bleuer E sol er hoed é voeh sklér En éned ar er harter E serr ou beg a p'her hleùer E kânein étal er gér Hag er choñj e zou deit dein De voned d'er foér de brenein Ur flaouit eit er bamein Liez, kentih el en dé Saùet em és a men gwelé Eid mond d'er foer de valé Eid moned de varhatad D'er foerieu braz ag er hornad Ur flaouit eit flaouitad Allaz ! n'em és ket kavet Beteg bremañ, é foer erbed, Er flaouit em ès klasket Ha chetu perag, pautred, Tré ma vou un estig ér bed Hwitellad ne gredein ket

Beb mintin, hañv ha goañv (bis) D'al lann gant va loened ez an, o ! Hag e-pad an deiz me 'gan D'al lann gant va loened ez an, o ! Hag e-pad an deiz me 'gan Rak me 'zon hag a gan mat (bis) Ha va far evit c'hwitellat N'her c'haver ket er c'hornad Ha va far evit c'hwitellat N'her c'haver ket er c'hornad Allas ! ur c'haner nevez Erruet el lann vras un deiz A c'hwitell gwell 'vidon-me Alies 'm eus e glevet Ha bete 'n deiz e ven rivet : Kanañ mui ne gredin ket An eostig-noz hen anver D'abardaez hepken e klever E-kreiz ar c'hoad e vouezh sklaer Laboused all ar c'harter A serr o beg 'dal m'e glever O kanañ e-tal ar gêr Ar soñj zo deut din eta Da vonet d'ar foar da brenañ Ur fleüt evit e souezhañ Alies da c'houloù-deiz Savet on bet eus va gwele 'Vit mont d'ar foar da vale 'Vit monet da varc'hata D'ar foarioù bras eus ar c'hornad Ur fleüt hep par da fleütat Allas ! n'em eus ket kavet Betek bremañ e foar ebet Ar fleüt kaer am eus klasket Ha setu perak, paotred, Tra ma vo un eostig er bed C'hwitellat ne gredin ket