Gwerz ar basajerez
Complainte de la Passeuse
|
|
" P'lec'h it-hu pasajerez gant ho pagig bihan
Gant ho pagig bihan
D'en on riskañ war ar mor, evel-se hoc'h unan (bis)
Ho pagig hag ho kened zo ken skedus ha koant
Evel ur binikiouer, a ve aour pe arc'hant
- Me zo ur vinorezig oajed a bemzeg vloaz
Hag am eus kalz da ziwall c'hoarfe ganin netra
Ur plac'h defe ar walleur na da goll hec'h inor
Ve noazuz dirak Doue, disprizet gant an holl
Ha goude ve diweet de donet de ouelañ
An inor pa ve kollet n'heller ket hen prenañ
- N'eo ket 'vit koll hoc'h inor nag ivez ho kwerc'hded
E teu din-me plac'h yaouank, da gemer liberted
Rak me zo un den yaouank a gar beañ sekret
Na n'ouzon ket ar feson da c'hodisañ 'r merched
Rak se 'ta ma Ijabel, ma dous, ma c'harantez,
'N on embarket en ho pag ha ma hiset ivez
A-barzh ur pennad amzer ni vo hon daou kontent
Na da veañ uniset gant Roue ar firmament
- Me ho ped ma servijer, pa vet n'ho karnizon
Da skrivañ din ul lizher deus a greiz ho kalon "
P'oan arri en La Vendée lec'h m'emaon da vonet
Ha me skrivañ ul lizher d'am gwir muiañ-karet
An adres deus ma lizher am boa roet d'am zad
0 soñjal ober gwellañ ha n'em eus ket graet mat
Na kaer am boa mont bemdez da Bost al lizheroù
Ne gleven deus ma mestrez, nag a nep seurt keloù
Ne gleven deus ma mestrez, nag a nep seurt keloù
Arru e oan da soñjal penaos e oa marv
Pa'n arruis ti ma zad, hep debriñ nag evañ
E oa doare ma mestrez a c'hontis da gentañ
E oa prest din respont gant tud deus ar c'hontre
" Dime'et eo da vestrez n'ez eus ket pell abaoe
- Mard eo dime'et ma mestrez, n'ez eus ket pell abaoe
Oh na tapet ma sabrenn zo ouzh ma c'hostez kleiz
Oh na tapet ma sabrenn zo ouzh ma c'hostez kleiz
Ha plantet hen 'n em c'halon n'eus forzh pegen lemm eo ! "
Le sujet
Un jeune homme s'éprend d'une passeuse pendant qu'elle lui fait traverser un fleuve. Il lui jure que ses intentions sont honnêtes. La jeune fille lui demande de lui écrire une lettre, ce qu'il fait dès qu'il est arrivé à sa garnison
Les jours passent et la fille ne répond pas. Il va trouver son père, dont il avait donné l'adresse sur sa lettre. Les gens du pays lui apprennent que la fille vient de se marier
"Si ma bien-aimée s'est mariée il y a peu, prenez l'épée qui est à mon côté gauche, et plantez-la dans mon coeur, toute aiguisée qu'elle soit !"
Source
"Kanaouennoù Pobl", chansons recueillies par Alfred Bourgeois dans la deuxième moitié du XIXème siècle ; le recueil a été publié en 1959 à Paris
|