Iwan Gamus, a Blouvino,
Ar glac'haretañ mab zo er vro
Ar glac'haretañ mab zo er vro
A-greiz kano ha c'hwitellat
'Z ae da gas e saout er prad
A-greiz c'hwitellat ha kano
'Komañsas e fri diwedo
Ajen 'reas war ur maen gwenn
'Chorto'as e c'hoar Vari da dremen
"Ma c'hoar Vari, din a laret,
Peseurt neventioù 'peus klevet ?
- Neventioù 'walc'h 'meus klevet
- Da lakaat ho kalon baour glac'haret
Neventioù 'walc'h zo er vro
Ho muiañ karet a zo marv !"
Klever an dud, ar veleien,
Da gas e dous da Sant-Jelven
Iwan Gamus ya, pa glevas,
Da Sant Jelven mont a reas
E Sant-Jelven pa erruas
E korn he bez e taoulinas
E korn he bez e taoulinas
Razig e galon a ouelas
"Ma eo marv ma muiañ karet
Gwele ma c'habined a riet
Ma n'eo ket graet, o! gret hen aes
Kar birviken ne 'z in er-maez
Ne 'z in ket ken er-maez en hañv
Nemet ur wech da lianañ
Nemet ur wech da liano
Hag ur wech all da intero
C'hwi hon lakit en ur beziad
Pa n'omp ket bet 'n ur gwelead
Ni 'vo eureujet gant Doue
Pa n'omp ket bet gant ar c'hure"
Le sujet
Iwan Gamus, de Plouvigneau, est le plus triste fils du pays. Comme il conduisait ses bêtes au champ, il rencontre sa soeur Marie qui lui apprend que sa fiancée est morte
Il accourt à l'église et se met à genoux au bord de la tombe. Puis il demande qu'on fasse son lit, et déclare qu'il n'en sortira plus que pour rejoindre sa fiancée dans la tombe : "nous serons mariés par Dieu, puisque nous ne l'avons été par le curé"
Source
Le CD "Ar gouziz koar" de Denez Prigent (Barclay, 1996)
|