Kloareg Kerdangi
Le clerc de Kertanguy
|
|
Devezh mat dit kloaregig, meurbet out dizoursi
Emañ dimet da vestrez o chom e Kerdangi
Emañ dimet da vestrez hag aet he santimant
Gant un offredour yaouank deus a gêr a Wengamp
Ar c'hloaregig pa glevas a savas prontamant
Ma lare d'e vevel bras dre ur gomandamant
Dibr din-me ma inkane, ro kerc'h de'i da zebriñ
Me a rank mont en noz-mañ da lojañ e Kerdangi
Kerdangi p'oe arruet voent ouzh taol o koaniañ
Ma zaludé 'r re yaouank ar re gozh da gentañ
« Nozvezh vat dit, kloaregig, na petra a zo kaoz
Ma out deut da Gerdangi 'mare-mañ eus an noz ?
- Me a vale pep amzer pa ve din ordrenet
Ganeoc'h-hu ma mestrezig, Rouanez ar merc'hed
Ganeoc'h-hu ma mestrezig, Rouanez ar merc'hed
Ur vatimant komañset ho peus din difreuzet
C'hwi ho peus din difreuzet hep kavet koustiañs
Ha dalc'het ma c'halonig e prison langisant
- T'eus ket a zoñj, kloaregig, pa voas e skol Gwengamp
Me skrive dit lizheroù da c'hout da santimant
E tiskoueez anezho d'az mamm koulz ha d'az tad
D'az preudeur, d'az c'hoarezed, a te ac'hanon goap
Ne ran na van na seblant o klevet da gomzoù
'Vel kalon ur wên derv, ve marv seiz vloa zo ! »
Le sujet
On apprend à un jeune clerc insouciant que sa bien-aimée vient de se marier avec un jeune homme de Guingamp. Il accourt pour la voir. Devant elle, il l'accuse de l'avoir trompé. Alors la fille lui rappelle l'époque où elle lui écrivait des lettres enflammées, et qu'il ne trouvait rien de mieux que de les montrer à tout le monde pour se moquer d'elle
Source
"Kanaouennoù Pobl", chansons recueillies par Alfred Bourgeois dans la deuxième moitié du XIXème siècle ; le recueil a été publié en 1959 à Paris
(Chanté par Laurent Pennec, de Châteaulin, le 8 septembre 1890)
|